Badania Kliniczne w chorobie parkinsona

Na chwilę obecną nie istnieją leki przyczynowe w chorobie Parkinsona. Choroba Parkinsona to postępująca choroba neurodegeneracyjna, której przyczyny nie są w pełni zrozumiane. Wiadomo, że główną cechą tej choroby jest utrata komórek nerwowych produkujących neuroprzekaźnik dopaminę w obszarze mózgu znanym jako substancja nigra (istota czarna).

Obecne leki stosowane w chorobie Parkinsona mają na celu łagodzenie objawów i poprawę jakości życia pacjentów, ale nie wpływają na przyczynę choroby ani nie zatrzymują jej postępu. Najczęściej stosowane leki to:

  1. Lewodopa: Jest prekursorem dopaminy i pomaga zrekompensować jej niedobór w mózgu osób z chorobą Parkinsona. Poprawia objawy ruchowe, takie jak drżenie, sztywność i bradykinezja.
  2. Agonisty dopaminowe: Leki te działają na receptory dopaminowe, naśladując działanie dopaminy w mózgu i pomagając w łagodzeniu objawów ruchowych.
  3. Inhibitory COMT (katechol-O-metylotransferazy): Pomagają w zwiększeniu dostępności lewodopy w mózgu poprzez hamowanie jej metabolizmu.
  4. Inhibitory MAO-B (monoaminooksydazy typu B): Hamują enzym MAO-B, który rozkłada dopaminę w mózgu, co może pomóc w zwiększeniu dostępności dopaminy.
  5. Amantadyna: Może być stosowana w leczeniu objawów wczesnych lub jako lek wspomagający w późniejszych stadiach choroby Parkinsona.
  6. Głęboka stymulacja mózgu (DBS): To procedura chirurgiczna, w której elektrody są umieszczane w określonych obszarach mózgu i dostarczają impulsy elektryczne w celu złagodzenia objawów.

Dzięki rozwojowi medycyny poznaliśmy głębiej patomechanizmy choroby Parkinsona. Obejmują one między innymi:

  1. Akumulacja alfa-synukleiny: W chorobie Parkinsona, białko alfa-synukleina gromadzi się wewnątrz neuronów w postaci agregatów zwanych ciałami Lewy’ego. Te agregaty alfa-synukleiny uszkadzają neurony i przyczyniają się do ich obumierania.
  2. Zaniki neuroprzekaźników: W wyniku utraty komórek dopaminergicznych w mózgu, dochodzi do zmniejszenia ilości dopaminy, co prowadzi do zaburzeń przekazywania sygnałów między neuronami. To prowadzi do klinicznych objawów choroby, takich jak drżenie, sztywność mięśni, trudności z ruchem i zaburzenia równowagi.
  3. Zmiany w strukturze i funkcji mózgu: Choroba Parkinsona powoduje również zmiany strukturalne i funkcjonalne w różnych obszarach mózgu, które są odpowiedzialne za kontrolę ruchów i inne funkcje. Te zmiany mogą prowadzić do wystąpienia innych objawów, takich jak zaburzenia poznawcze, depresja, zaburzenia snu i inne.

Na tej podstawie opracowano nowe strategie badań nad nowymi terapiami przyczynowymi, z których najbardziej obiecującymi wydają się być następujące:

  1. Leki neuroprotekcyjne: Badacze badają leki i związki chemiczne, które mogą chronić neurony przed degeneracją w chorobie Parkinsona. Te środki mają na celu spowolnienie lub zapobieganie utracie neuronów dopaminergicznych w mózgu, które są odpowiedzialne za produkcję dopaminy, neurotransmitera, którego brakuje w chorobie Parkinsona.
  2. Terapia genowa: Terapia genowa polega na wprowadzaniu określonych genów lub materiału genetycznego do ośrodkowego układu nerwowego w celu zastąpienia lub naprawienia wadliwych genów związanych z chorobą Parkinsona. To podejście ma na celu rozwiązanie podstawowych przyczyn lub dysfunkcji związanych z postępem choroby.
  3. Terapie ukierunkowane na alfa-synukleinę: Alfa-synukleina to białko, które tworzy nieprawidłowe skupiska zwane ciałkami Lewy’ego, które są charakterystyczne dla choroby Parkinsona. Terapie ukierunkowane na alfa-synukleinę mają na celu zmniejszenie tworzenia się tych skupisk lub promowanie ich usuwania z mózgu, co potencjalnie może spowolnić postęp choroby.
  4. Immunoterapia: Immunoterapia polega na stymulowaniu układu odpornościowego organizmu w celu zwalczania i usuwania nieprawidłowych agregatów białkowych, takich jak alfa-synukleina, które przyczyniają się do neurodegeneracji w chorobie Parkinsona. To podejście nadal jest we wczesnych fazach rozwoju i wymaga dalszych badań.
  5. Leki przeciwzapalne: Przewlekłe zapalenie w mózgu może przyczyniać się do postępu choroby Parkinsona. Niektóre badania sugerują, że leki przeciwzapalne lub związki o właściwościach przeciwzapalnych mogą mieć potencjał jako terapie modyfikujące przebieg choroby poprzez redukcję neurozapalenia i jego szkodliwego wpływu na neurony.

Centrum Medyczne Neuroprotect również prowadzi badania kliniczne w chorobie Parkinsona. Jeśli jesteś zainteresoany/a takim badaniami zgłoś się do naszej Poradni Parkinsonowskiej. Nasi specjaliści udzielą Ci niezbędnych informacji.