Bóle głowy

 

NAJCZĘSTSZE RODZAJE BÓLÓW GŁOWY Z KTÓRYMI SPOTYKAMY SIĘ W PRAKTYCE KLINICZNEJ

MIGRENA
Pierwotny ból głowy występujący częściej u kobiet niż u mężczyzn.
To bóle głowy występujące napadowo często, ale nie jedynie jednostronnie w okolicy czołowo-skroniowej, zwykle z uczuciem pulsowania i/lub tętnienia.
To ból głowy który nie ustąpi samoistnie i bezwzględnie wymaga leczenia.
Właściwe leczenie ataku migreny zapobiega jego przedłużaniu się na 2-3 kolejne dni oraz zapobiega zwiększaniu się częstości ataków w przyszłości.
Charakterystyczne cechy bólu migrenowego to towarzyszące nudności i/lub wymioty, nadwrażliwość na światło i/lub dźwięki (czasem też zapachy). Bóle głowy narastają w czasie aktywności. Atak może trwać od 4 do 72 h
Bóle mogą, ale nie muszą, być poprzedzone aurą migrenową. Najbardziej typowe objawy aury to zaburzenia widzenia o charakterze mroczka migocącego.  Zdarzają się objawy aury mniej typowe takie jak: niedowład połowiczy, zaburzenia czucia, zaburzenia mowy i wówczas bezwzględnie konieczna jest diagnostyka neurologiczna.
Migrena to ból głowy w którym leki dostępne bez recepty często nie przynoszą efektów, czasem wręcz mogą szkodzić (preparaty z kodeiną) lub niosą ryzyko działań niepożądanych u osób z innymi chorobami jeśli nie są ordynowane w porozumieniu z lekarzem.

NAPIĘCIOWY BÓL GŁOWY
Przewlekły ból głowy, który zwykle ma charakter opasujący (obręcz, ucisk), obejmujący całą głowę,
o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu, zmiennym w czasie. Bóle zazwyczaj są codzienne lub występują przez co najmniej 15 dni w miesiącu. Bóle z uwagi na częstość, długi czas utrzymywania się mogą prowadzić do objawów depresji. Ten rodzaj bólu częstszy jest u kobiet. U podłoża bólu napięciowego często leży przewlekły stres, zmęczenie, obniżony nastrój, deficyt snu, wzmożone napięcie mięśni zewnątrzczaszkowych.

KLASTEROWY BÓL GŁOWY
Napady bardzo silnego bólu głowy najczęściej okolicy oczodołu, zwykle jednostronnego
z towarzyszącymi po tej samej stronie co ból objawami wegetatywnymi – czyli poszerzeniem źrenicy, łzawieniem, zaczerwienieniem oka, zatkaniem lub wyciekiem surowiczej wydzieliny z otworu nosowego, nadmierną potliwością połowy twarzy.  Bóle trwają od kilkunastu minut do kilku godzin. Mogą pojawiać się kilkukrotnie w ciągu doby, typowo w nocy.
Bóle 4 razy częściej występują u mężczyzn, zazwyczaj w wieku 20-40 lat.
Napady mogą być prowokowane przez przede wszystkim alkohol (nawet w małych ilościach), czasem przez drzemkę w ciągu dnia, nitroglicerynę. Bóle wymagają diagnostyki obrazowej i podjęcia leczenia farmakologicznego celem przerywania ostrego bólu. Pomocne w przerwaniu bólu jest oddychanie 100% tlenem. U niektórych pacjentów z częstymi lub przewlekającymi się klasterami konieczne jest włączenie leczenia profilaktycznego.

PRZEWLEKŁA NAPADOWA HEMIKRANIA
Bóle podobne jak w bólu klaserowym, ale krótsze i częstsze. W czasie ataku również możliwe objawy wegetatywne po stronie bólu.
Leczenie ogólnodostępne nieskuteczne, wrażliwość na konkretny jeden lek przeciwbólowy który musi być zaordynowany przez neurologa w odpowiedniej dawce.

HEMIKRANIA CIĄGŁA
Bóle głowy połowicze, o zmiennym nasileniu ale o stałym charakterze. W nasileniach pojawiają się objawy wegetatywne – łzawienie, obrzęk okolicy oka, wyciek z nosa.

NEURALGIA NERWU TRÓJDZIELNEGO
Napady kilku-kilkunastosekundowego najczęściej bardzo silnego bólu w obrębie unerwienia gałęzi nerwu trójdzielnego – zatem jest to ból w okolicy czoła, oka, policzka, szczęki, żuchwy lub brody. Bóle opisywane jako rażenie prądem krótkie, przeszywające. Występują w seriach z przerwami. Napady mogą być wyzwalane przez dotyk, powiew powietrza, gwałtowne zmiany temperatury.
Bóle pojawiają się w czasie jedzenia, mycia zębów, mycia twarzy, golenia etc.
Konieczne zawsze wykluczenie neuralgii objawowej – czyli będącej objawem innej choroby ośrodkowego układu nerwowego, zakażenia wirusowego (półpasiec), infekcji ucha.
Bóle bezwzględnie wymagają diagnostyki i szybkiego wdrożenia właściwego leczenia.

BÓLE GŁOWY Z NADUŻYWANIA LEKÓW PRZECIWBÓLOWYCH
To rodzaj przewlekłych bólów głowy. Są one często wynikiem długotrwałego przyjmowania leków (nadużywania niesteroidowych leków przeciwbólowych NLPZ, opioidowych, tryptanów), czasem stosowania niewłaściwych leków (kodeiny, pseudoefedryny, opioidów).
W tej sytuacji konieczne jest włączenie leczenia profilaktycznego czyli leku na stałe, który pozwoli wyciszyć istniejące bóle i zredukuje konieczność stosowania leków doraźnych do niezbędnego minimum.

Czasem niezbędna jest zmiana diety lub stylu życia, na co również zwrócimy uwagę.

Ośrodek prowadzi badania kliniczne z nowymi terapiami, stosowanymi w leczeniu bólów głowy, przede wszystkim migreny.