Choroba Alzheimera
Choroba Alzheimera jest przewlekłym schorzeniem neurodegeneracyjnym mózgu i stanowi najczęstszą przyczynę demencji. Objawia się postępującym zanikiem kory mózgu w następstwie czego ubywają zdolności poznawcze takie jak pamięć, orientacja, planowanie, rozwiązywanie problemów itp.
Powodem utraty neuronów w mózgu jest odkładanie się toksycznego białka beta amyloidu w postaci złogów między komórkami nerwowymi co doprowadza do wyzwalania toksycznych procesów w neuronach i ich obumieranie. Obrazem tego jest obecność drugiego charakterystycznego dla choroby Alzheimera ufosforylowanego białka tau powstającego z rozpadającego się cytoszkieletu komórki.
Dotychczasowe metody leczenia mają charakter wyłącznie objawowy. Ich działanie opiera się na poprawie funkcjonujących nadal aktywnych połączeń między komórkami nerwowymi (synapsami). Nie wpływa to jednak na postęp choroby.
Przeciwciała monoklonalne
Od ponad 3 dekad badacze poszukują terapii, które wpływałyby na przyczynę choroby a nie tak jak do tej pory na skutek. Najbardziej obiecującą grupą leków są przeciwciała monoklonalne podawane dożylnie lub podskórnie, mające na celu usuwanie blaszek amyloidowych z mózgu.
Dotychczasowe badania kliniczne potwierdziły, że leki te (np. ADUCANUMAB, LECANEMAB) w okresie półtorarocznym skutecznie rozbijają złogi amyloidu jak i pojedyncze cząsteczki tego białka, doprowadzając do całkowitego oczyszczenia z nich mózgu.
W doniesieniach opublikowanych przez koncerny Biogen/Eisai z 27 września 2022 potwierdzono również, że przełożyło się to na funkcjonowanie poznawcze pacjentów istotnie spowalniając postęp choroby. Skuteczność dotyczy przede wszystkim chorych na wczesnym etapie choroby. Wyniki opublikowanych badań wydają się być przełomem w terapii tej dewastującej choroby.
